3 Haziran 2013 Pazartesi
Bir ane babanın çocuğuna bırakacağı en güzel miras, hâfız veya ehl-i kur'an yetiştirmektir.
Bizim bu dünyadaki talebeliğimiz, kalb-î selîme ulaşmaktır.
Dünya, nefsin arzularına karşı mukâvemet yeridir. Karşılığında ise, ahiret vardır.
Mü'minin her hal ve davranışı gönle huzur ve ferahlık vermelidir.
Kul, her gördüğünde Rabbini hatırlamalı.
Zor zamanlarımızda "Ya Rabbi, tahammül gücümüzü artır. Esas hayat, ahiret hayatı.." demeliyiz.
Hayatın med-cezirlerinde "Aman Ya Rabbi!" diyerek Cenâb-ı Hakk'a sığınmalıyız.
Cenâb-ı Hak bizden dosdoğru ve huşû ile kılınan bir namaz istiyor.
Gelişi güzel ve ruhsuz kılınan bir namaza "yazıklar olsun" diye buyuruyor.
İnsan kendi kendini cehennem yolcusu yapar.
Mü'minler, Kur'an-ı Kerîm'in vârisidirler.
Kur'an-ı Kerîm'in kalplere tesiri için, takva şart!
Allah anıldığı zaman kalbimiz titreyebiliyor mu?
Her an "aman ya rabbi!" diyebiliyor muyuz?
Kalplere ürperti veren "ölüm" gerçeğini güzelleştiren, Kuranı Kerîm'dir.
Cenâb-ı Hak bizden tezkiye olmuş ve kendisiyle beraber olan bir kalp istiyor.
Geceleri ruhâniyetle geçirelim ki, gündüz nefsin şeflerinden korunabilelim.
Cenâb-ı Hak evlilik hayatında, takva hayatı istiyor. Evliler birbirlerine baston olacak, bilhassa yaşlılık zamanlarında...
Eşler birbirlerini teheccude kaldıracak, beraber kuran okuyacaklar. Kitap okuyacaklar.
Ailede huzur olursa, bu huzur hayatın her safhasına istilâ eder.
Televizyon, internet çocuğun islam fıtratına zehir serpiyor.
İslam fıtratı üzere doğan yavrularımıza çok çok itina etmeliyiz.
Bize en büyük servet, evlatlarımızın Allah yolunda yetişmeleridir.
Kıyamet günü zor zamanımızda, Efendimizin bize gülümsemesini istiyorsak, salih/saliha, sadık/sadıka olmalı ve arkamızda hayırlı ve göz nuru bir nesil bırakmalıyız.
Cenâb-ı Hak kendimizi ve evlatlarımızı salih/saliha , sadık/sadıka kullarından eylesin. Amin...