11 Aralık 2010 Cumartesi
*Bir namazın tam bir rüknünü, bir farzını öne almak veya sonraya bırakmak sehiv secdesini gerektirir. Çünkü bu öne alma ve sonraya bırakma işi vacibi terk etmekten sayılır.
Örn; Bir kişinin kıyamda "Sübhaneke" den sonra kıraat yapmayı unutup rükuya varır varmaz hatırına gelmesi ve hemen kıyama kalkıp kıraat yapması gibi.
Burada dikkat edilecek bir başka husus, kıraatten sonra önceki rükû geçerli olmayacağı için tekrar bir rükû yapılması gerektiğidir. Çünkü namazda sıraya riayet farzdır.
*Her bir namaz için ayrı ayrı sehiv secdesi yapmak gerekir.
Örn; Bir kişi, öğle namazının ilk sünnetinde sehiv secdesini yapmayı gerektirecek bir durumla karşılaşırsa, farzında ve son sünnetinde de yine böyle bir durum olursa her bir namazın sonunda sehiv secdesi yapması gerekir. Eğer ilk sünnetin ardından yapması gereken secdeyi unutursa farzdan sonra bu secdeyi yapamaz.
(Büyük İslam İlmihali/Ömer Nasuhi BİLMEN)